Podstawowa suplementacja w protokole Cutlera – Bazowa 4

Podczas stosowania protokołu Cutlera stosuje się również odpowiednią sulpementacje, aby proces ten przebiegał sprawnie i łagodnie.

Odpowiednio dobrana suplementacja może sprawić, że cały proces będzie przebiegać znacznie łatwiej. Może ona nawet zadecydować o tym, czy dana osoba będzie w ogóle w stanie stosować protokół Cutlera.

Bazowa 4

Bazowa 4 to najbardziej podstawowe suplementy zalecane przez Cutlera i zalicza się do nich:

  • Witaminę C
  • Witaminę E
  • Cynk
  • Magnez

Cutler zaleca przyjmować je w trakcie trwania rundy oraz w trakcie przerw pomiędzy nimi, czyli przez cały czas trwania protokołu. Ponadto suplementacje nimi należy rozpocząć już na 2 tygodnie przed rozpoczęciem pierwszej rundy.

Poniżej znajdują się informacje odnośnie zalecanych form oraz dawek tych suplementów. Zapotrzebowanie na poszczególne witaminy i minerały oraz ich tolerancja różni się pomiędzy ludźmi, dlatego podane dawki stanowią jedynie punkt orientacyjny. Zalecane dawki mogą okazać się zbyt duże przez co będą źle tolerowane lub zbyt małe, aby wywołać pożądane działanie. Dlatego jeśli dawki zalecane okażą się być nieodpowiednie dla danej osoby, należy je skorygować i jest to zupełnie normalne. Podobnie jest z formami tych suplementów, w razie problemu z jakąś formą, warto spróbować innej.

Jeśli stosowanie któregoś suplementu mimo wszystko okaże się niemożliwe, nie stanowi to przeszkody do przeprowadzenia protokołu, może natomiast negatywnie wpłynąć na samopoczucie w trakcie stosowania protokołu.

Istotna uwaga: zalecane dawki są dawkami docelowymi i lepiej zaczynać od niższych dawek, powoli je zwiększając. Dawki najlepiej zmieniać dopiero po upływie przynajmniej 3 dni, aby był czas na zaobserwowanie reakcji organizmu na aktualnie przyjmowaną dawkę. Nowe suplementy również należy wprowadzać zachowując odstęp czasowy (nie częściej niż co 3 dni), aby w razie działań niepożądanych łatwiej było łatwiej ustalić, który je wywołuje.

WAŻNE: w przypadku przyjmowania multiwitaminy, należy skorygować dawki poszczególnych witamin i minerałów przyjmowanych osobno, aby nie przyjmować ich za dużo.

Witamina C

Preferowana forma: askorbinian sodu, liposomalna, kwas l-askorbinowy.
Dawkowanie dla dorosłych: 3-8 g dziennie podzielone na 3-4 dawki.
Dawkowanie dla dzieci: 500-1000 mg dziennie podzielone na 4 dawki.

W protokole pełni rolę głównego przeciwutleniacza. Wykazuje również inne istotne działania np. wspiera nadnercza (w małym stopniu), wzmacnia układ odpornościowy, przyśpiesza gojenie ran, obniża poziom histaminy we krwi oraz działa synergistycznie z witaminą E.

Preferowana forma to askorbinian sodu, ponieważ jest lepiej tolerowany i przyswaja się w większym stopniu niż kwas l-askorbinowy, a jego cena jest przystępna. Przy zbyt dużych dawkach zarówno kwas askorbinowy jak i askorbinian sodu wywołują biegunkę. Osoby z nadciśnieniem powinny być ostrożne stosując askorbinian sodu ponieważ zawiera on sód, który stosowany w nadmiarze może przyczyniać się do wzrostu ciśnienia tętniczego.

Askorbinian sodu najlepiej przyjmować pomiędzy posiłkami. Przyjmowanie go w trakcie lub bezpośrednio przed czy po może wywołać niestrawność, ponieważ podnosi on pH soku żołądkowego. Jest to niekorzystne działanie zwłaszcza dla osób, które mają problemy z trawieniem.

W przypadku niestrawności wywołanej niedoborem kwasu żołądkowego i słabej tolerancji większych dawek kwasu l-askorbinowego, można spróbować zmieszać go z askorbinianem sodu. Jeśli takie połączenie również będzie sprawiać kłopoty, warto sprawdzić liposomalną formę witaminy C.

Liposomalna witamina C to kwas askorbinowy zamknięty w lipidowych mikrosferach. W takiej formie jest on lepiej przyswajalny i rzadziej wywołuje niekorzystne objawy ze strony układu pokarmowego. Zdaje się ona być najlepiej tolerowana ze wszystkich form witaminy C, ale niestety jest ona również najdroższa.

Witamina E

Preferowana forma: d-alfa tokoferol, octan d-alfa-tokoferolu, bursztynian d-alfa tokoferolu.
Dawkowanie dla dorosłych: 400-800 IU raz dziennie (800 mg można przyjąć w 2 podzielonych dawkach).
Dawkowanie dla dzieci: 400 IU raz dziennie.

Witamina E stosowana jako pomocniczy antyoksydant rozpuszczalny w tłuszczach. Jej zaletą jest mała toksyczność. Nawet przy znacznym przekroczeniu zalecanych dawek rzadko występują objawy zatrucia. Pomaga przeciwdziałać uszkodzeniom błon komórkowych powstałych na skutek ich oksydacji (utleniania) przez rtęć.

Na rynku dostępne są głównie 3 rodzaje produktów z witaminą E.

  • Produkty zawierające samą witaminę E.
  • Produkty zawierające jedną z wymienionych form wraz z mieszaniną tokoferoli.
  • Produkty zawierające samą mieszaninę tokoferoli.

Wybierając witaminę E należy mieć na uwadze, że jednostki międzynarodowe (IU) odnoszą się przede wszystkim do form, które zostały podane jako preferowane. Tokotrienoli nie przelicza się na jednostki międzynarodowe.

Warto również zwrócić uwagę na skład witaminy E i kupować tą na oliwie z oliwek lub oleju słonecznikowym, ponieważ jest ona lepiej tolerowana niż witamina E rozpuszczona w oleju sojowym.

WAŻNE: Syntetyczna forma dl-alfa tokoferol ma mniejszą biodostępność i jest o ponad połowę słabsza.

Cynk

Preferowana forma: orotan, pikolinian, monometionina, cytrynian.
Dawkowanie dla dorosłych: 50 mg raz dziennie lub podzielone na 2 dawki..
Dawkowanie dla dzieci: 2 mg na każdy kilogram masy ciała dziennie (nie przekraczać 50mg) podzielone na dwie lub więcej dawek.

Cynk jest ważny w protokole z uwagi na to, że konkuruje z miedzią i rtęcią. Dzięki temu zmniejsza wchłanianie miedzi z układu pokarmowego oraz zwiększa jej wydalanie z organizmu, a dzięki konkurowaniu z rtęcią może zmniejszać negatywne działanie przemieszczającej się rtęci na tkanki organizmu. Potrzebny jest on zwłaszcza przy przyjmowaniu ALA, który blokuje w znacznym stopniu wydalanie miedzi przez co jej poziom w organizmie zaczyna rosnąć. Osoby mające problem z nadmiarem miedzi powinny przyjmować cynk kilka razy dziennie, a jeśli nie to raz dziennie wystarczy.

U części dzieci cynk zmniejsza nasilenie żucia różnych przedmiotów, w tym ciuchów i wkładania przedmiotów do ust.

Cynk najlepiej przyjmować pod koniec posiłku, ponieważ u niektórych osób podrażnia żołądek i wywołuje nudności. W ten sposób zwykle udaje się tego uniknąć.

Czasem stosuje się wysycenie organizmu polegające na przyjmowaniu cynku w dawce 100 mg przez 2 tygodnie przed rozpoczęciem protokołu z użyciem ALA. Po rozpoczęciu protokołu obniża się dawkę do 50 mg.

Nie ma potrzeby suplementacji cynku u osób z zatruciem samym ołowiem

Magnez

Preferowana forma: mleczan, jabłczan, cytrynian, glicynian, diglicynian, l-treonian.
Dawkowanie dla dorosłych: 300-800 mg dziennie podzielone na 3-4 dawki.
Dawkowanie dla dzieci: 300-600 mg dziennie podzielone na 3-4 dawki.

Wspiera działanie antyoksydacyjne innych suplementów i prawidłowe działanie mięśni. Pomaga w zasypianiu przy bezsenności. Pomaga zmniejszyć nasilenie tików oraz problemów związanych z nietolerancją fenoli. Osoby zatrute arsenem i/lub antymonem często mają niedobór magnezu, zwłaszcza przy zatruciu przewlekłym.

Podobnie jak witamina C, w zbyt dużych dawkach może wywoływać biegunki i/lub bóle brzucha. Należy wtedy nieco obniżyć dawkę i biegunki powinny ustać, a w przypadku bóli brzucha nie związanych z biegunką, należy zmienić formę.

Cytrynian magnezu zdaje się częściej wywoływać bóle brzucha niż inne formy, dlatego osoby z wrażliwym żołądkiem powinny zacząć od innych form, np. jabłczanu lub l-treonianu.

U osób zatrutych tylko ołowiem magnez suplementuje się do czasu, aż wszystkie źródła ekspozycji na ołów zostaną wyeliminowane. Później jeśli dana osoba nie ma niedoboru magnezu, jego suplementacja nie jest potrzebna.

WAŻNE: 1 gram proszku nie odpowiada 1 gramowi magnezu. Każda forma ma inną zawartość jonów magnezu oraz biodostępność więc trzeba sprawdzić zawartość samego magnezu w danym suplemencie. W przypadku suplementów w postaci kapsułek, ilość magnezu w kapsułce podana jest najczęściej już jako wyliczona ilość czystego magnezu. Natomiast kupując magnez w proszku trzeba odpowiednio dobrać dawkę, aby zawierała ona zalecaną ilość magnezu. Poniżej znajdują się informacje o zawartości czystego magnezu dla różnych jego form.

  • Treonian magnezu, zawiera 7,7 % jonów magnezu, czyli w 1 gramie treonianu magneu znajduje się 77 mg czystego magnezu.
  • Cytrynian magnezu, zawiera 15,4% jonów magnezu, czyli w 1 gramie cytrynianu magnezu znajduje się 154 mg czystego magnezu.
  • Jabłczan magnezu zawiera 11,6% jonów magnezu, czyli w 1 gramie jabłczanu magnezu znajduje się 116 mg czystego magnezu.
  • Mleczan magnezu zawiera około 10% jonów magnezu, czyli w 1 gramie mleczanu magnezu znajduje się 100 mg czystego magnezu.
  • Diglicynian magnezu zawiera około 12% jonów magnezu, czyli w 1 gramie diglicynianu magnezu znajduje się 120 mg czystego magnezu.

Inne suplementy warte uwagi

Poza bazową czwórką stosuje się również suplementacje dobraną indywidualnie do potrzeb danej osoby. Natomiast zakres stosowanych w tym celu środków jest zbyt duży, aby go tutaj opisać. Jednakże ekstrakt z kory nadnerczy i sylimaryna to suplementy, które są niezwykle pomocne i uznałem, że warto byłoby, aby ich opis również się tutaj znalazł.

Sylimaryna

Dawkowanie dla dorosłych: 250-750 mg dziennie podzielone na 3-4 dawki.
Dawkowanie dla dzieci: 80-360 mg dziennie podzielone na 3-4 dawki.

Sylimaryna to najczęściej stosowany w protokole suplement chroniący wątrobę i wspomagający jej funkcje wydzielnicze. Zwiększa wydzielanie żółci przez wątrobę i pobudza pęcherzyk żółciowy do jej uwalniania, uszczelnia i przyśpiesza wzrost nowych komórek wątroby (hepatocytów), wspomaga regenerację wątroby i ją chroni.

Sylimaryna zwiększa przepływ żółci więc należy zachować ostrożność, ponieważ może nasilać objawy związane z kamicą pęcherzyka żółciowego.

Ekstrak/wyciąg z kory nadnerczy (ACE – Adrenal Cortex Exctract)

Wyciąg z kory nadnerczy to suplement wspierający prawidłową pracę nadnerczy. Według informacji, które udało mi się znaleźć, jego działanie polega na odżywianiu nadnerczy i nie powinien zawierać hormonów. Zalecany jest dla osób doświadczających przewlekłego zmęczenia, słabej regeneracji organizmu, problemami z hipoglikemią, obniżonym nastrojem itp.

Na początku przyjmowania ACE, u niektórych osób może on wywołać reakcje paradoksalną, która objawia się tymczasową zwiększoną produkcją adrenaliny, której efektem może być m.in. nadmierne pobudzenie i bezsenność. Dlatego zaleca się zaczynać od niskiej dawki i budować ją powoli, aby organizm miał czas się zaadaptować i prawidłowo reagować na ten środek.

Ważna uwaga: suplement powinien zawierać ekstrakt tylko z kory nadnerczy, a nie całych nadnerczy, ponieważ preparaty z całych nadnerczy zawierają adrenalinę.

Dawkowanie dla dzieci i dorosłych:
Dawkę wyciągu z kory nadnerczy dobiera się indywidualnie sprawdzając reakcje organizmu i na tej podstawie określając jego zapotrzebowanie. Poniżej znajduje się opis, w jaki sposób można to zrobić.

Zaczyna się od 50 mg ekstraktu przyjmowanego raz dziennie o poranku, np. do śniadania.
W przypadku braku wyraźnych efektów, przyjmuje się się kolejne 50 mg w południe. Jeśli nadal nie pojawiły się wyraźne efekty, dodaje się 50 mg do porannej dawki, a w przypadku dalszego braku efektów, zwiększa się kolejne 50 mg do dawkę popołudniową i tak dalej, aż do momentu zaobserwowania wyraźnej poprawy samopoczucia. Dawkę należy podnosić nie częściej niż co 3 dni. Schemat zwiększania dawki wygląda następująco:

Pierwsza dawka: 50 mg rano
Pierwsze podniesienie dawki: 50 mg rano i 50 mg po południu
Kolejne podniesienie dawki: 100 mg rano i 50 mg po południu
Kolejne podniesienie dawki: 100 mg rano i 100 mg po południu, itd.

Czasem, jeśli jest taka potrzeba zaleca się stosowanie 3 dawek w ciągu dnia, aby pomóc zachować odpowiedni poziom energii przez cały dzień. Natomiast nie zaleca się przyjmować ostatniej dawki później niż o godzinie 16, aby uniknąć problemów z zasypianiem.